Memanglah penat...tapi macam mana nak buat?
Sudah terlambat, baru nak cepat...terperanjat...
Huhu..sy mulakan post kali ni dgn sedikit lirik lagu 1000 tahun nyanyian Butterfingers tu..
Apa yg penat nye? Apa yg terlambat nye?
Haha ni lah kisahnye, malam semalam kat Parit Raja especially area umah sewa sy telah di landa hujan lebat (ceh, cam ahli kaji cuaca lak rasenye...) Memula tu dalam kul 10 lebih gitu dah dengar bunyi guruh tapi macam jauh2 je.. sy pun buat dek je lah..sebab tgh khusyuk buat assignment Keusahawanan Siber. Dalam kul 11 lebih je hujan dah mula mencurah-curah..siap ngan angin kencang,kilat & petir pun berdentum-dentam. Sy yg takut2 berani ni cube berlagak cool je tetap ngadap laptop.. fokus pada keje yg xsiap2. Kalau ikut ati mau je sy off laptop pastu lari masuk bilik, lompat atas katil, last skali berbungkus dalam selimut (Haha...agak melampau reaction tu). Tapi kalau sy wat camtu alamatnye xsudah la keje sy tu kan..
Erm..tu bukan citer sebenar yg nak difokuskan...yg sebenarnye kat perenggan ni hah (kamu selalu macam ni cik og...huhu). Hari ni..cuaca cerah..Pagi tadi elok je time sy bukak sliding door umah sy telah terima satu kejutan..Oh no!!!....Jeng...jeng..jeng...apa yg sy nampak? Huh! ampaian kain kite org dah tersembam menyembah bumi..dan pakaian2 yg tersidai abis terabur atas tanah & kat longkang..dan yg paling menyayat hati pakaian2 tu semuanya milik sy sorang. Member lain x membasuh ari tu...sy je yg rajin...huhu..
Hari ni sy terpaksa merajinkan diri utk kutip pakaian2 tu & basuh lagi skali....hadoi...ni lah padahnye, padahal smalam member dah ingatkan sy suruh angkat pakaian sebab hr nak ujan.. tapi sy ngan confident jawab.."xpe slalu hujan tak tempias kan.." Kali ni bukan takat tempias, tapi terus terbalik ampaian tu...huhu...pengajaran nih.
So itulah citernye...sesuai lah lagu tu ngan kisah sy kan? Haha...kalau xsesuai pun buat2 je lah cam sesuai..Hurm sebenarnye banyak kisah sy nak citer tp xtau la mood xde so citer2 tu pun dah jd basi la...x best dah nak di storykan....huhu... Ok lah...sayonara ;-)
No comments:
Post a Comment