Nak..tak nak...nak..tak nak..nak..tak nak!! Owh..cik og dah x betul ke? Jgn takut korang. Sy still waras lg. Hehe... Sebenarnya yg sy duk ckp nak tak nak tu berkaitan ngan mood sy la. Kejap rasa nk update blog pastu rasa xnak lak. Pastu rasa nak lagi, kemudian x nak semula. So dr smalam smpai hr ni dah berapa kali sy sign in pastu sign out blog nih tp x type ape2 pun.
Sebenarnya xde la bnda pun nk di citer tp rasa cam nak bercerita gak..hehe. Tu yg jd camtu. Apa yg sy nak bebel ek? Owh..pasal blk kg.. Alahai..td sorang member dah blk. Esk sorang lg. Sy?? Mcm yg sy citer dlm entry "Sepi" tu la..xleh blk. Alahai sedih nyer. Sabar wahai hati...sabarlah.
Tapi bile igt2 blk, x lama dah sy kat bumi Johor ni. Bulan 12 nnt sy blk ke tempat asal la. Kat kuantan. So, terubat la hati ni kan.Tapi...(haish ade tapi lagi tu) rasa sedih gak sebenarnya. Pejam celik- pejam celik rupanya sy dah nk abis blaja. Rasa baru lagi jd student UTHM ni. Bile dah nak abis study baru la sy sedar rupenye sy syg kat U ni. Dulu x sedar pun. Bile pndang bangunan2 dlm kawasan U, hati rasa sayu je. Byk sgt pengalaman & kenangan kat setiap tempat tu. Manis, pahit atau lawak semuanya terkumpul dlm masa lebih kurang 2 tahun setengah ni.
Pandang kawan2 pun mula terfikir..tak lama dah waktu utk kami bersama. Tak lama lagi masing2 dah ade life sendiri. Bila lak akn jumpe pun tak tau la. Masing2 pun mcm makin sensitif, selalu je imbas blk saat berjumpe awl2 dulu, kenangan2 yg pernah di lalui & mcm mana la nasib masing2 nnt.
Apa-apa pun life must go on. Lepas ni sy akn tempuhi alam praktikal yg pastinya berbeza ngan student life. Sy harap sy dpt kutip ilmu & pengalaman sebanyak mungkin masa tu nnt. Hurm.. ape bnda sy melalut ni kan. Tajuk x kene mengena ngan citer. Haish!! Lantak la. Well u know me, right? Cik og mmg begitu..hehe.. Ok la.. chow dulu. Salam =)
Sebenarnya xde la bnda pun nk di citer tp rasa cam nak bercerita gak..hehe. Tu yg jd camtu. Apa yg sy nak bebel ek? Owh..pasal blk kg.. Alahai..td sorang member dah blk. Esk sorang lg. Sy?? Mcm yg sy citer dlm entry "Sepi" tu la..xleh blk. Alahai sedih nyer. Sabar wahai hati...sabarlah.
Tapi bile igt2 blk, x lama dah sy kat bumi Johor ni. Bulan 12 nnt sy blk ke tempat asal la. Kat kuantan. So, terubat la hati ni kan.Tapi...(haish ade tapi lagi tu) rasa sedih gak sebenarnya. Pejam celik- pejam celik rupanya sy dah nk abis blaja. Rasa baru lagi jd student UTHM ni. Bile dah nak abis study baru la sy sedar rupenye sy syg kat U ni. Dulu x sedar pun. Bile pndang bangunan2 dlm kawasan U, hati rasa sayu je. Byk sgt pengalaman & kenangan kat setiap tempat tu. Manis, pahit atau lawak semuanya terkumpul dlm masa lebih kurang 2 tahun setengah ni.
Pandang kawan2 pun mula terfikir..tak lama dah waktu utk kami bersama. Tak lama lagi masing2 dah ade life sendiri. Bila lak akn jumpe pun tak tau la. Masing2 pun mcm makin sensitif, selalu je imbas blk saat berjumpe awl2 dulu, kenangan2 yg pernah di lalui & mcm mana la nasib masing2 nnt.
Apa-apa pun life must go on. Lepas ni sy akn tempuhi alam praktikal yg pastinya berbeza ngan student life. Sy harap sy dpt kutip ilmu & pengalaman sebanyak mungkin masa tu nnt. Hurm.. ape bnda sy melalut ni kan. Tajuk x kene mengena ngan citer. Haish!! Lantak la. Well u know me, right? Cik og mmg begitu..hehe.. Ok la.. chow dulu. Salam =)
Friendship is a priceless gift
It cannot be bought or sold
But its value is far greater
Than a mountain made of gold
For gold is cold & lifeless
It can neither see nor hear
And in the time of trouble
It is powerless to cheer
It has no ears to listen
Nor heart to understand
It cannot bring you comfort
Or reach out a helping hand
So when you ask God for a gift
Be thankful if He sends...
Not diamonds, pearls, or riches
But the love of real true friends.
~Helen Steiner Rice~
No comments:
Post a Comment